paragraph writing on my mother in marathi

माझी आई निबंध मराठी | My mother essay in marathi

My mother essay in marathi माझी आई निबंध मराठी : आई हा शब्द उच्चारला की मनात वात्सल्याचा पाझर फुटतो. आई म्हणजे अगदी देवाचे स्वरूप. असे म्हटले जाते की देव सर्वच ठिकाणी उपलब्ध राहू शकत नाही त्यामुळे त्याने आईची निर्मिती केली. खरोखरच आईची महिमा अगाध आहे. ती आपल्या जन्मापासून ते मृत्यूपर्यंत प्रत्येक संकटात आपल्या सोबत असते. आपल्यावर खूप प्रेम करते आणि आपले लाड देखील पुरवते. त्यामुळे आई सर्वांना खूप आवडते.

आजच्या या पोस्टमध्ये माझी आई निबंध, माझी आई वर निबंध मराठी लिहून दिलेला आहे. हा निबंध १००,३०० आणि ५०० अश्या वेगवेगळ्या शब्दात लिहून दिलेला आहे आणि तुम्ही तुमच्या आवश्यकतेनुसार हा निबंध वापरू शकता. हा निबंध अत्यंत सुंदर शब्दात लिहून दिलेला आहे आणि तुम्हाला नक्कीच आवडेल.

Table of Contents

माझी आई निबंध मराठी १०० शब्दात | My mother essay in marathi in 100 words

मातृदेवो भव हे आपल्या भारतीय संस्कृतीत गायलेले आईचे वर्णन आहे. आई म्हणजे देवाचे रूप. आई हा शब्द खरोखरच खूप अनमोल आहे. आई या शब्दात दोन अक्षरे आहेत. आ म्हणजे आत्मा आणि ई म्हणजे ईश्वर अशी आई या शब्दाची फोड केली जाते. असे म्हणतात की आईची माया ही दगडाला ही पाझर फोडू शकते. येवढे जास्त प्रेम आहे ही आपल्या मुलांवर करत असते.

आई म्हणजे आपल्या सर्वांच्या प्रेमाचे स्थान आहे . माझी आई खूप प्रेमळ आहे. ती आमच्या घरासाठी खूप कष्ट करते. घर स्वच्छ ठेवते. तिचा चेहरा खूप हसरा आहे. ती सर्वांशी प्रेमाने वागते. आई या शब्दात नभा इतके सामर्थ्य दडलेले आहे. आईच्या ममतेपुढे साऱ्या जगाचे प्रेम फिके आहे. सर्व देवात आई हे दैवत मोठे आहे.

माझी आई निबंध मराठी २०० शब्दात | My mother essay in marathi in 200 words

आई या शब्दात संपूर्ण विश्व समावले आहे. आई हे एक अशी व्यक्ती आहे तिची तुलना शब्दात केली जाऊ शकत नाही. माझ्या आईचा दिनक्रम भल्या पहाटे सुरू होतो. आम्ही उठण्यापूर्वी तिने स्वयंपाक घरातली कामे आवरलेली असतात. नंतर आम्ही उठल्यानंतर आम्हाला चहा, नाश्ता देते. आमच्यासाठी रोज आवडीचे जेवण बनवते. सर्वांची खूप काळजी घेते.

माझे बाबा निबंध मराठी

सर्वांच्याच आयुष्यातील पहिला गुरू म्हणजे आपली आई असते. ती आपल्या जन्मापासून आपल्यावर संस्कार करते. कसे वागायचे, कसे राहायचे शिकवत असते. माझी आई देखील मला नेहमी चांगल्या सवयी शिकवते. ती मला सकाळी लवकर उठवते, स्वच्छ अंघोळ करून स्वच्छ कपडे परिधान करायला सांगते. ती नेहमी मोठ्यांचा आदर करायला सांगते.

आईची तुलाना जगात कोणाशीही करता येणार नाही अशी आपली आई असते. आई पुढे स्वर्गातले महात्मे कमी आहे. आईच्या प्रेमाची बरोबरी कोणीही करू शकत नाही. आईची माया कधीच आटत नाही.

माझी आई निबंध मराठी ३०० शब्दात | My mother essay in marathi in 300 words

आई थोर गुरु आहे. म्हणून तर बापूजी म्हणतात एक आई 100 गुरुहूनही श्रेष्ठ आहे. लहान मुलाच्या तोंडातून पहिला शब्द येतो तो म्हणजे आई. मुलांच्या जन्मापासून ते स्वतःच्या पायावर उभे राही पर्यंत त्यांच्या सुखदुःखात उभी राहणारी ती म्हणजे आई असते. स्वामी तिन्ही जगाचा आई विना भिकारी असे म्हटले आहे.

आईबद्दल आपणा सर्वांना आदर आहे. जेव्हा कधी आपल्या आयुष्यामध्ये कठीण प्रसंग येतो तेव्हा सगळ्यात आधी मनात विचार येतो तो म्हणजे आई, कारण प्रत्येक क्षणाला आईच आपल्याला कठीण परिस्थितीमधून बाहेर काढते. म्हणून सगळ्यांना आपली आई खूप प्रिय असते.

आईची ममता कधी कमी पडत नाही घरांमध्ये कठीण प्रसंग येतो तेव्हा ती आईच असते जी तिचं सुख सोडून आपल्याला आनंदी ठेवते. ती स्वतःचा कधीच विचार करत नाही. आई हा ममतेचा सागर आहे, आपल्यावर झालेल्या संस्कारामध्ये आईचा खूप मोठा वाटा असतो . आई नेहमी आपल्या मुलांवर चांगले संस्कार करते.

माझी आई निबंध मराठी ५०० शब्दात | My mother essay in marathi in 500 words

आई ही ममता आणि वात्सल्याची स्वरूप आहे. आईसारखे दैवत कुठेही नाही. ती प्रत्येकाच्या जीवनातील एक वरदान आहे. तिच्या आशीर्वादानेच आपण घडलो. आई बद्दल सांगायचं झालं तर शब्द कमी पडतात. माझी आई खूप प्रेमळ आहे. माझी आई खूप शांत आहे. आई हा शब्द किती गोड आहे. जिच्या उदरातून आपण जन्म घेतला आहे.

प्रत्येकाच्या जीवनातील पहिला गुरु म्हणजे आपली आई, जी माऊली फक्त आपल्याला जन्मच देत नाही तर मिळाली तर आपल्या मुलांसाठी जीवाचं राण सुद्धा करायला मागे पुढे पाहत नाही. या जगाच्या पाठीवर एकच व्यक्ती अशी असते जी सगळ्यांपेक्षा 9 महिने जास्त आपल्याला ओळखत असते ती म्हणजे आपली आई. आकाश आणि ईश्वराचे एकत्रीकरण असलेला शब्द म्हणजे आई होय. तिच्या एवढी काळीजी करणारा आपल्या जीवनात कोणीच नाही.

आईच्या रूदयात आपल्या मुलांसाठी जे प्रेम असते ते न मोजता येणार प्रेम असतं. आईचं प्रेम हे इतरांच्या प्रेमापेक्षा खूप मौल्यवान असतं. आपण खुप नशिबवान आहोत आपल्याला आईचं प्रेम मिळालं आहे.

माझी आई मनाने खूप शांत आणि प्रेमळ आहे. ती भल्या पहाटे उठून कामाला लागते, घरातील सर्व कामे आवरते. तिला स्वच्छता खूप आवडते. त्यामुळे ती नेहमी आमचे घर आणि घराचे अंगण स्वच्छ करत असते. तिला घरात घरात कचरा केलेला मुळीच आवडत नाही. त्यामुळे ती कित्येक वेळा माझ्यावर ओरडते देखील.

माझी आई जरी मनाने खूप शांत असली तरी ती वेळे प्रसंगी खूप कठोर देखील होते, कधी कधी शिक्षा देखील करते. पण तिच्यामुळेच मला आज सर्व चांगल्या सवयी लागल्या आहेत. ती नेहमी स्वच्छ राहायला शिकवते. मोठ्या वडीलधाऱ्या व्यक्तींशी आदराने बोलायला सांगते. माझ्याकडून गृहपाठ देखील करवून घेते.

माझ्या आईला खूप छान स्वयंपाक बनवता येतो. ती रोज आमच्यासाठी नवनवीन पदार्थ बनवण्याचा प्रयत्न करत असते. तिने बनवलेले सर्व पदार्थ आम्हाला खूप आवडतात. माझी आई माझी खूप काळजी घेते. मला माझी आई खूप आवडते.

10 Lines On My Mother Essay in Marathi

माझ्या आईवर निबंध (Essay on my mother)

काही ओळी माझ्या आईचा निबंध (Few Lines My Mother Essay)

माझ्या आईचे नाव कल्पना आहे.
ती खूप कष्टकरी गृहिणी आहे.
ती मला चांगल्या सवयी आणि नैतिक मूल्ये शिकवते.
जेव्हा मी शाळेतून घरी येते तेव्हा ती माझे आवडते पदार्थ बनवते.
ती आमच्या कुटुंबातील प्रत्येकाची काळजी घेते.
ती मला माझ्या अभ्यासात आणि गृहपाठात मदत करते.
ती माझ्याबरोबर कविता पाठ करते आणि दुसर्‍या दिवसासाठी माझा शाळेचा गणवेश तयार होतो.
माझ्या कुटुंबातील प्रत्येकाच्या आरोग्यासाठी ती नेहमी प्रार्थना करते.
मी झोपायला गेल्यावर ती मला आश्चर्यकारक कथा सांगते.
ती जगातील सर्वोत्कृष्ट आई आहे आणि मला तिच्यावर खूप प्रेम आहे.

My Favourite Bird Parrot Essay in Marathi
10 lines Pandit Jawaharlal Nehru Essay in Marathi
10 lines Netaji Subhash Chandra Bose Essay in Marathi
10 lines Peacock Essay in Marathi For Class 1-10

माझी आई निबंध मराठी - Essay on My Mother in Marathi

माझी आई निबंध मराठी 3री, 4थी.

माझ्या आयुष्यात जर कोणी माझ्यावर सर्वात जास्त प्रभाव टाकला असेल, तर ती माझी आई आहे. तिने मला माझ्या जीवनात खूप साऱ्या गोष्टी शिकवल्या आहेत, ज्या मला पूर्ण आयुष्य कामात येतील. म्हणून मी गर्वाने सांगू इच्छितो की माझी आई माझा गुरु व आदर्श असण्यासोबताच माझ्या जीवनाचा प्रेणास्रोत देखील आहे. आई हा शब्द जरी दोन अक्षरांचा असला तरी या शब्दात संपूर्ण सृष्टि समावलेली आहे, आई हा एक असा शब्द आहे ज्याच्या महत्त्वाबद्दल जितके सांगावे तेवढे कमीच आहे.

आपण आई शिवाय सुखी जीवनाची कल्पना देखील करू शकत नाही. आईच्या महानतेचा अंदाज याच गोष्टीवरून लावता येईल की एका वेळेला व्यक्ती देवाचे नाव घेणे विसरेल पण आई चे नाव विसरत नाही. आईला प्रेम व करुणा चे प्रतीक मानले जाते. एक आई जगभराचे कष्ट सहन करून सुद्धा आपल्या मुलाला चांगल्यात चांगली सुख सुविधा देण्याचा प्रयत्न करते.

आई आपल्या मुलांशी खूप जास्त प्रेम करते. एका वेळेला ती स्वतः उपाशी झोपेल पण आपल्या पोरांना जेवण देणे विसरणार नाही. प्रत्येक व्यक्तीच्या जीवनात त्यांची आई एक शिक्षकापासून पालनकर्ता पर्यंत च्या महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावत असते. म्हणूनच आपल्याला आपल्या आईचा कायम सन्मान करायला हवा. कारण एक वेळेला ईश्वर आपल्यापासून नाराज होऊ शकतो पण आई कधीही मुलांपासून नाराज होत नाही. हेच कारण आहे की आपल्या जीवनात आईच्या या नात्याला इतर सर्व नात्यापेक्षा श्रेष्ठ म्हटले आहे. माझ्या आईचे नाव निलम आहे ती खूपच धार्मिक स्वभावाची स्त्री आहे. ती जास्त शिकलेली नाही आहे. परंतु तरीही तिला सांसारिक गोष्टींचे खूप ज्ञान आहे. ती घरच्या कामात रस घेते.

माझी आई घरातील सर्व सदस्यांची काळजी घेते. मला एक भाऊ आणि बहीण आहेत. आई आम्हा तीनही भाऊ बहिणीला समान प्रेम करते. जर घरात कोणी आजारी पडले तर आई त्याची दिवस रात्र काळजी घेते. अश्या वेळी ती रात्र रात्र जगून आमची काळजी करते. माझी आई एक दयाळू आणि उदार महिला आहे. ती वेळोवेळी गरिबांना दानधर्म करते. तिला गरीब व भिकारी लोकांना अन्न देण्यात आनंद वाटतो. माझी आई दररोज न चुकता मंदिरात जाते व पवित्र सणांच्या दिवशी उपवास देखील करते.

आई आमच्या चारित्र्य विकासावर विशेष लक्ष देते. तिची इच्छा आहे की आम्ही एक आदर्श नागरिक बनो. दररोज संध्याकाळी आई आम्हाला धार्मिक बोधकथा सांगते. व आमचे भविष्य अधिक उज्ज्वल कसे करता येईल या वर ती लक्ष देते.

माझ्या आईला सकाळ पासून तर रात्र पर्यन्त कामे करावी लागतात. ती सकाळी 5 वाजता उठून जाते. आमच्या उठण्याआधीच ती आमच्या चहा नाश्त्याची व्यवस्था करून ठेवते. नंतर माझ्या शाळेच्या वेळे आधी ती जेवण व माझा डबा तयार करून देते. आम्हाला शाळेत पाठवल्यानंतर ती मंदिरात जाते. जेव्हा ती मंदिरातून परत येते. तेव्हा घरातील इतर कामे आवरते. आणि संध्याकाळी पुन्हा तिला स्वयंपाक करावा लागतो. अश्या पद्धतीने माझी आई दिवसभर व्यस्त असते.

मला जगातील सर्वात चांगली आई मिळाल्याबद्दल अभिमान आहे. व मी परमेश्वराजवळ आईच्या दीर्घायुष्यासाठी प्रार्थना करीत असतो.

माझी आई निबंध मराठी 5वी, 6वी

माझी आई हा विषय माझा खूप आवडता विषय! कारण आपण सर्वकाही बोलतो पण आईविषयी बोलायचं राहूनच जातं…. आई म्हणजे सर्वकाही असतं आपल्यासाठी कारण आपल्या छोट्या विश्वात तीच सारं काही असते अगदी सकाळपासून रात्री झोपलो तरीही . आईसारखे दैवत साऱ्या जगतावर नाही ! खरंच आत्मा आणि ईश्वर यांचा सुरेख संगम म्हणजेच असते “आई”, काळजीवाहू ,कोमल प्रेमाचं फुल असते आई, घराची शान असते आई, आयुष्यातील मानाचं पान असते आई ! माझी आई एक गृहिणी आहे जी अगदी छान पणे आम्हा सर्वांना सांभाळते. काम आटोपून फावल्या वेळात तिचे छंद जोपासते. तिची कलाकुसर, विणकाम, संस्कारांची ठेवण, वाचन, आधुनिक वैचारिक क्षमता, बागकाम हे सारं काही मला तिच्याकडून शिकायला मिळत आणि ते मलाही आवडतं. माझी आई नेहमी म्हणते, ‘दुसऱ्यावर अवलंबून राहणं ही सर्वात मोठी अपराधीपणाची भावना आहे,जे काही असेल ते स्वतःच करावं भलेही चुकलं तरी चालेल,त्यातून शिकावं’ .

माझी आई हा विषय समोर आला आणि निरागस चेहरा समोरून तरळून गेला, उभं राहिलं ते अस्तिव जे सातत्याने झटत असतं आपल्या कुटुंबासाठी,कर्तव्यासाठी. खरंच जर विचार केला तर आई हे एक सरळ अस्तित्व आहे का? याच उत्तर नाही असंच आहे, सकाळपासून रात्री झोपेपर्यंत कष्ट करते, घरातल्यांची काळजी घेते, आई कोण असते?

अंधळ्याची दृष्टी असते आई! लंगड्याची धाव असते आई! पांगळ्याची चाल असते आई! मुक्याचे बोल असते आई! आई काय नसते कुरूप लेकराच सौंदर्य असते आई! जीवनाचा आधारस्तंभ असते आई! अंगणातील तुळस, दिव्यातील वात, घरातला प्रकाश असते आई! आई लेकरांसाठी सर्व काही करते. ती असते म्हणून घराला घरपण असतं. ती असते म्हणून जगण्याची उमेद मिळते. कधीही नाकारत नाही जी असते फक्त सकारात्मक, शांत, स्तब्ध व्यक्तीत्व, उभारी देणारी व्यक्ती म्हणजे असते आई. आई म्हणजे एक अशी व्यक्ती जी स्वतःही नेहमी उत्साही असते त्यामुळे घरचं वातावरण नेहमीच प्रसन्न राहतं.

घर सांभाळताना संतुलन राखते ते उत्कृष्ठ गृहमंत्री म्हणून! बचतीचा मंत्र जपून जमा खर्च चोख ठेवते ते अर्थमंत्री बनून!

स्वयंपाक उत्तम सुगरणीचा वसा घेउन, अन्नपूर्णेची उपासना करून, अन्नधान्याचा मान राखून कुटुंबियांना शिकवते ते कृषिमंत्री बनून!

२४/७ घर नीट नेटकं ठेवते ते संरक्षण मंत्री बनून! स्वतः धीट राहून समस्याना तोंड देते ते महिला सक्षमीकरण दाखवून देण्यासाठी, मुलांना शिक्षणाचे महत्व पटवून सांगते ती शिक्षण मंत्री बनून! भरपूर सूर्यप्रकाश वापरून त्या ऊर्जेचा पुरेपूर वापर करून घेते ते ऊर्जामंत्री बनून! मुलांवर चांगल्या प्रकारे,शुद्ध भावनेने संस्कार करते ती पालकमंत्री म्हणून! आपल्या संस्कृतीचं भान जपते ती सांस्कृतिक कार्यकारी मंत्री बनून! घरच्यांचं आरोग्य जपते ते एक वैद्यकीय मंत्री बनून! अन्यायाविरुद्ध आवाज उठवते ते सामाजिक न्याय मंत्री म्हणून! अंगणात,परसात,घरी वृक्षारोपण व संवर्धन करते ते पर्यावरण मंत्री बनून! प्राण्यांची निगा राखून त्यांची काळजी घेते ती पशुसंवर्धन मंत्री म्हणून! सामाजिक भान जपत वाहतूक कायदा जपून सक्षमतेने प्रवास करते ती परिवहन मंत्री बनून! इतकं मोठं मंत्रिमंडळ सांभाळते आणि निभावण्याची खरंच जिची क्षमता असते ती असामान्य व्यक्ती म्हणजे “आई”!

एक अद्वितीय मातृत्व, आदर्श पत्नी, सर्वगुणसंपन्न सून ,शालीनतेची आरास अशी लेक आणखीन बऱ्याच नात्यांचे मोती ओवत एक माळ बनवून तिचा घट्ट धागा जो ते मोती विस्कटू देत नाही असा धागा म्हणजे असते आई! प्रेम म्हणजे काय जीच्याकडे पाहूनच कळते आणि जाणिवेचा वसा जपणारी अशी ती माता.

Mazi aai Marathi nibandh for Class 8 & 9

‘आ’ म्हणजे आत्मा, ‘ई’ म्हणजे ईश्वर. ‘आई’ या शब्दातच किती मोठे अर्थ दडलंय नाही! किती मोठा सामर्थ्य आहे या शब्दात. आई हा शब्द जितका छोटासा वाटतो पण या शब्दात सर्वांचेच विश्व सामावलेले आहे. माँ, मम्मा,मॉम असे कित्येक तरी शब्दांचा अर्थ मात्र तितका जिवलग आणि प्रेमळ असतो. आई आणि मुलं यांच्या सारख गोड नातं शोधूनही सापडणार नाही. अस्तित्वाची लढाई हि प्रत्येकाची वेगवेगळी नक्कीच असते मात्र या लढाईत एक गोष्ट सारखी असते ती म्हणजे आई. आई आपली सोबत कधीच सोडत नाही. ती नेहमी आपल्या सोबत असते.प्रत्येकाच्या आयुष्यात तिचा स्थान सर्वोच्च असता. आज आपण जे आहोत त्यात मोठा वाट हा आपल्या आईचाच. आपल्या लहानपणापासून आजअखेर आलेल्या प्रत्येक सुख दुःखाला ती समोर गेलीय आणि तिच्या त्या धाडसाने इथवरच प्रवास आपण सोप्पं करत आलो आहोत. मुलांकडून कोणत्याही मोबदल्याची अपेक्षा न करता निस्सीम प्रेम करणारी जगातली एकमेव व्यक्ती म्हणजे आई. म्हणतात ना, देवाला सगळीकडे जात येणार नाही म्हणून त्याने आई निर्माण केली.

आईसारखे दैवत साऱ्या जगतात नाही म्हणून श्रीकाराच्या नंतर शिकणे अ आ ई मुलांनो शिकणे अ आ ई तीच वाढवी ती सांभाळी, ती करी सेवा तिन्ही त्रिकाळी देवा नंतर नमवी मस्तक आईच्या पायी

आई असेल तर घराला शोभा येते. आई नसली की घर खूप सुनंसुनं वाटतं. आई सतत आपल्या मुलाच्या भवितव्याचा विचार करत असते. सतत त्याच्यासाठी धडपडत असते. आपल्या मुलाला काही कमी पडायला नको याकडे तिच लक्ष असते. स्वतःच्या ताटातली भाकरी देऊन ती उपाशी राहील पण आपल्या बाळाचे पोट भरेल. आई वात्सल्याचा झरा असतो. सर्दी, ताप असताना औषध उपचार करण्याच्या आधी मायेने कपाळावर हात फिरवताच मुलाला बर वाटतं. पहाटे सर्वात आधी उठून स्वयंपाक घरात खुडबुड करणाऱ्या आईमुळे झोपमोड होते पण जेव्हा बिछान्यातून बाहेर येऊन ब्रश केल्यावर लगेचच स,र गरमागरम नाश्ता आणि वाफाळलेला चहाचा कप येतो तेव्हा उरल्यासुरल्या सुस्ती सोबतच चिडचिडेपणा निघून जातो. मग सुरु होते आईची धावपळ, आई अंघोळीसाठी पाणी काढ ना, आई माझे कपडे कुठेयत? डबा भरला का? मला नाही हि भाजी आवडत, बेसनची पोळी दे करून. किती ऑर्डर करतो आपण एकापाठोपाठ! पण काढिती त्रागा न करता आई सर्व फर्माईश पुरी करते. या मध्ये घरातील बाकी लोकांचेही वेगळेच आदेश असतात. आजी, आजोबा, बाबा यांच्या मागे धावावे लागते. त्यांना काय हवा नको ते पहाव लागत तेही ना थकता आणि कसलीही तक्रार न करता अगदी आनंदाने ती या गोष्टी आपल्या लोकांसाठी करत असते. कुठून आणते आई एवढा सगळं उत्साह आणि शक्ती देव जाणे!

जगात आई हीच एक देवता आहे कि जिच्याबद्दल कोणी नास्तिक नाही. वि.स.खांडेकर म्हणतात, “ आईचे मन किती वेडे असते! तिला वाटते आपल्या बाळाने लवकर मोठे व्हावे. मोठमोठे पराक्रम करावेत. विजयी वीर म्हणून सगळ्या जगात गाजावे! पण त्याचवेळी तिला वाटत असते की आपले बाळ आपल्या सावलीत सदैव सुरक्षित असावे. काळाला सुद्धा त्याच्या केसाला धक्का लावता येऊ नये.” अशा मातेचे ऋण कधी फिटेल का? छे! विनोबा भावे म्हणतात, “न ऋण फिटे”. आई या दोन अक्षरात श्रुती, स्मृती आहेत. सारी महाकाव्य आहेत. आई म्हणजे माधुर्याचा सागर आणि पावित्र्याचे आगर. फुलांची कोमलता, गंगेची पवित्रता, चंद्राची रामानीयता, सागराची अनंतता, दृष्टीची क्षमाशीलता. पाण्याची रसता जर तुम्हाला पाहायची असेल तर आईजवळ क्षणभर बस. तुम्हाला सारे मिळेल. म्हणून त्या आईची सेवा करा. मातेची सेवा करणाऱ्यांना दीर्घायुष्य, यश, स्वर्ग, कीर्ती, पुण्य, बळ, लक्ष्मी, सुख, इत्यादी प्राप्त होतात. ग.दि. माडगूळकर म्हणतात,

नको रे बाळा, करू मातेची हेळणा नयनांचा केला दिवा, तळहाताच्या पाळणा.

माझी आई निबंध मराठी 10वी - Mazi aai Marathi nibandh for Class 10

आईची थोरवी वर्णन करताना महात्मा गांधी म्हणतात, ‘एक चांगली आई शंभर शिक्षकांहून श्रेष्ठ असते!’ साने गुरुजी म्हणतात, ‘ आई मुलाला जे अंगाई गीत गाते, त्याला पाळण्यात हलवताना, मांडीवर निजवताना, कुशीत थोपटताना ज्या गोड गोड ओव्या म्हणते त्या सारा आयुर्वेद सामावलेला असतो.’ महान व्यक्तींना घडवणाऱ्या अशा माता होत्या. त्या मातांपैकी एका मातेचा आवर्जून उल्लेख करावा वाटतो तो म्हणजे जिजाऊ मातेचा. हिंदवी स्वराज्याच्या स्थापने बरोबर साऱ्या विश्वातील मातांवर स्त्रियांवर होणाऱ्या अत्याचारांचा नाश करण्याचा आदर्श निर्माण करणाऱ्या छत्रपती शिवरायांना जिजाऊ मातेनेच सावरले ना? साने गुरुजींवर त्यांच्या आई खूप चांगले संस्कार केले. साने गुरुजी म्हणतात, “अशी माझी आई होती. तिनेच मला घडवले, माझ्या हृदयात उदात्त विचार रुजवले. साऱ्या मानवजाती विषयीच्या प्रेमाचे, करुणेचे,कधीही न आटणारा निर्झर निर्माण केला तिने माझ्या अंतःकरणात. आज मी जो आहे तो तिने मला जसा घडविले तसा.” तुकाराम महाराजांनी आईची थोरवी गायली आहेत. ते म्हणतात, “जगातील इतर माणसे प्रेम करतील, वात्सल्य दाखवतील, जवळ करतील पण त्यात त्यांचा स्वार्थ दडलेला असतो. दुसऱ्याचे हित होण्यात त्यांची भूमिका स्वतःच्या हिताय बांधलेली असते पण आईची भूमीका अशी नसते.

आई! प्रेमाचा अथांग सागर ! मुलांच्या जीवनाला आकार देणारी वात्सल्यमूर्ती. कधी रागावणारी, मारणारी, खस्ता खाणारी! पण मुलांच्या भल्यासाठी अखंड झटणारी. आईचे प्रेम, तिने केलेले संस्कार, तिच्या शिकवणुकीचा चार शब्द या साऱ्याचा आपल्या जडणघडणीत किती मोठा वाट असतो. हि शिदोरी जीवनाच्या सोबतीला असते. संघर्षाच्या, सुख-दुःखाच्या कसोटीत प्रसंगात मोलाची ठरते. आईला “आई” म्हणून हाक मारणे याहून दुसरी थोर हाक नाही. ईश्वराच्या प्रेमाची कल्पना आणून देणारी जर कोणी असेल तर ती म्हणजे माता होय. ‘ न मातुः परम दैवतः’ म्हणजे आईसारखे दुसरे दैवत नाही.

आई कधीकधी रागावते, कधीकधी चार फटाके मारते. पण ते मुलाच्या चांगल्यासाठी असते. ती ओरडते मारते पण नंतर ती त्यापेक्षा जास्ती लाड करते. मुलाचे अनेक अपराध आई आपल्या पोटात घालते. पुष्कळ वेळा मनुष्याचा मोठेपणा त्याच्या आईवडिलांवर अवलंबून असतो. पाळण्यात असतानाच, आईच्या अंगाखांद्यावर खेळात असताना पुढील जीवनाच्या विकासाचे बी पेरले जात असते. आई देह देते, मनही देते जन्माला घालणारी तीच आणि ज्ञान देणारी तीच.

ज्याच्याजवळ आई आहे तो या जगातला सर्वात श्रीमंत व्यक्ती आहे. म्हणतात ना, “ स्वामी तिन्ही जगाचा, आईविना भिकारी” हे अगदी खरा आहे. तुम्ही या सर्व जगाचा मालक बानू शकता पण तुमच्याजवळ आई नसेल तर तुम्ही सर्व काही असूनसुद्धा भिकारी असल्यासारखा आहे. त्यासाठी आपण जिवंतपणी आपल्या आईची काळजी घेतली पाहिजे. तिच्या म्हातारपणी तिला आधार दिला पाहिजे. तिला काय हव नको ते पहिल पाहिजे.

आई माझा गुरु, आई माझा कल्पतरू सौख्याचा सागरू , आई माझी प्रीतीचे माहेर, अमृताची धार मांगल्याचे सार, आई माझी

आईची माया उबदार असते. तिच्या कुशीत आपल्याला हायसे वाटते. आपल्या स्वप्नांना जागवत ती रात्रभर जागी असते. आई फक्त श्री गणेशा किंवा अ आ इ ई शिकवत नाही तर मुलाच्या आयुष्याचा श्री गणेश तीच करते. बोलायला शिकवते, चालायला शिकवते, लिहायला शिकवते, वागायला शिकवते खरा म्हणजे तिने चांगले संस्कार करून ती जगण्याची एक दृष्टी मुलाला देते. “वडिलांविषयी लिहिताना आभाळाएवढा कागद पुरत नाही, अन आई विषयी लिहिताना समुद्र एवढी शाई..” ही उक्ती एकदम खरी आहे. आई वडिलांची थोरवी खूप अगाध आहे. शब्दात मांडता येणार नाहीत आणि कधीही त्याची परफेड करता येणार नाही.

आजकाल मुलं परदेशात निघून जातात. म्हाताऱ्या आई वडिलांना एकट्याला मायदेशात सोडून जातात. पैसे पाठवून देतात पण त्यांची साथ देत नाहीत वर्ष वर्ष आईवडिलांकडे येत नाहीत. ज्या मुलांना आई मोठा करते तिलाच आजकाल मुलं बोलतात कि “ आई कुठे काय करते, आई तर घरातच असते” पण घरातील काम हे काही सोपे काम नसते आणि ते आव्हान ती हसत खेळात पेलते . त्यात ती कोणाच्या मदतीची अपेक्षा न करता.

घर सुटतं पण आठवण कधीच सुटत नाही जीवनात आई नावाचं पान कधीच मिटत नाही. सारा जन्म चालून पाय जेव्हा थकून जातात. शेवटच्या श्वासाबरोबर आई हेच शब्द राहतात. पायाला ठेच लागली कि पहिला शब्द तोंडात येतो तो “आई ग” मग आई धावत येऊन औषध लावते. आपल्याला जवळ घेते. तिच्या पंखाखाली मग सगळे दुःख विसरल्यासारखे होते. बाबा ओरडले तर जवळ आई घेते. आपल्याला त्रास झाला कि आईचे डोळे आपोआप पाणावतात. आपल्या आईचे उपकार जर आपल्याला फेडायचे असतील तर तिच्या कष्टाचे चीज करणे आपले कर्तव्य आहे हे जाणले पाहिजे. तिच्यासाठी आपले आयुष्य दिले पाहिजे कारण आपल्या जीवनात कोणीही आले तरी आईची जागा तिची तिलाच द्यावी. तीच अपमान करू नये. काही चुकला तर लगेच माफी मागावी तिच्याशी अबोला धरू नये. कारण तिचा आहे जिच्यामुळे तुम्ही जग बघत आहेत. आई तुम्हाला इतरांपेक्षा नऊ महिने जास्ती ओळखत असते हे नेहमी ज्ञानात राहूद्या. आपण आपल्या आईसाठी एवढ तरी नक्कीच करू शकतो.

“दिला जन्म तू, विश्व हे दाविलेस किती कष्ट माये सुखे साहिलेस , जिण्यालागी आकार माझ्या दिलास , तुझ्या वंदितो माउली पाउलास!”

माझी आई निबंध मराठी 11वी 12वी

आई ही या जगातील सर्वात निस्वार्थी व्यक्ती आहे जी आपल्या मुलांना या जगात येण्याआधीच त्यांच्यावर प्रेम करायला लागते. या जगात आईच्या प्रेमाशी कशाचीही तुलना होऊ शकत नाही कारण ते प्रेमाचे शुद्ध रूप आहे. आई तिच्या मुलासाठी देवदूतासारखी असते, जी नेहमी तिच्या मुलावर प्रेम करते आणि त्याला/तिला आधार देते.

प्रत्येक मुलासाठी, त्याच्या आईचे त्याच्या हृदयात विशेष स्थान असते कारण ती तिच्या जन्मानंतर मुलाला पाहणारी पहिली व्यक्ती असते. हेच कारण आहे की एक मूल आणि आई यांच्यामध्ये एक विशेष बंधन आहे. परंतु सर्वच लोकांना अनेक कारणांमुळे त्यांच्या आयुष्यात आईचे प्रेम मिळण्याइतके भाग्यवान नाही. ज्यांच्यासोबत त्यांची आई आहे त्यांनी तिच्यावर प्रेम आणि आदर केला पाहिजे.

आई ही देवाकडून मुलासाठी सर्वात मोठी भेट आहे. ती आई आहे जी आपल्या मुलांवर त्यांच्याकडून कोणत्याही गोष्टीची अपेक्षा न करता नेहमीच प्रेम करते. स्त्रिया जन्मजात चांगल्या आई आहेत असे म्हणणे चुकीचे ठरणार नाही, पण आई झाल्यावर त्यांना आई-प्रेमाची शक्ती कळते. आई आपल्या मुलाच्या संरक्षणासाठी काहीही करू शकते आणि ती मुलाचा प्राथमिक आधार आहे. ती केवळ मुलाला नैतिक आधार देत नाही तर तिच्या मुलाला आयुष्यात एक चांगली व्यक्ती बनण्यास तयार करते.

एक आई तिच्या मुलाच्या आयुष्यात तिच्या मुलाचा पहिला मित्र होण्यापासून ते त्याला मार्गदर्शन करणार्‍या मार्गदर्शकापर्यंत अनेक भूमिका बजावते आणि ती कोणत्याही तक्रारी किंवा संकोच न करता समर्पितपणे या सर्व भूमिका बजावते.

एक चांगला मित्र म्हणून आई : आई ही तिच्या मुलाची पहिली चांगली मैत्रीण असते जी तिच्या मुलाच्या जन्मानंतर लगेचच त्याच्याशी विशेष बंधन बनवते. ती तिच्या मुलांच्या सर्व गरजा समजून घेते आणि नेहमी त्या पूर्ण करण्याचा प्रयत्न करते. माझी आई सुद्धा माझी चांगली मैत्रीण आहे. खरं तर, मी त्याच्याबरोबर माझी सर्व रहस्ये आणि इच्छा सामायिक करू शकतो. ती मला नेहमी समजून घेते आणि मला आधार देते.

आम्ही एकत्र अनेक खेळ खेळतो आणि आमचा आवडता खेळ लुडो आहे. मी जिंकू शकलो म्हणून अनेक वेळा ती आनंदाने गेम हरली. मला काय आवडते हे तिला माहित आहे आणि माझे आवडते अन्न शिजवून मला नेहमी आनंदी करते. मी माझ्या आयुष्यात माझी सर्वात चांगली मैत्रीण म्हणून माझी आई आहे हे माझे भाग्य आहे.

आई एक मार्गदर्शक म्हणून : आई ही फक्त मुलाची पहिली चांगली मैत्रीण नाही तर ती/तिची मार्गदर्शक देखील आहे जी आपल्या मुलांना आयुष्यातील सर्व यश मिळवण्यासाठी नेहमीच समर्थन आणि मार्गदर्शन करते. एक उत्तम मार्गदर्शक तो असतो जो तुम्हाला नेहमी बरोबर काय आणि अयोग्य काय हे शिकवतो. एक मार्गदर्शक केवळ आपल्याला समर्थन देत नाही तर आवश्यक असल्यास आपल्याशी कठोर बनतो. आणि आपण सर्व आपल्या आईमध्ये हे गुण पाहू शकतो.

माझी आई खरोखरच माझी मार्गदर्शक आहे कारण तिने माझ्या आयुष्याच्या प्रत्येक टप्प्यात मला मार्गदर्शन केले आहेच पण जेव्हा जेव्हा मला तिची गरज असेल तेव्हा मला मदत करते. जेव्हा मी कोणतीही चूक करतो, तेव्हा ती माझी चूक समजून घेण्यासाठी माझ्याशी कठोर बनते. पण लवकरच ती माझ्यावर तिच्या प्रेमाचा वर्षाव करते आणि माझ्या निर्णयात मला नेहमीच पाठिंबा देते.

ती मला माझ्या अभ्यासात मदत करते आणि मला माझ्या कारकीर्दीबद्दल गंभीर होण्यास सांगते. ती मला सांस्कृतिक आणि नैतिक दोन्ही मूल्ये शिकवते. आईपेक्षा चांगला मार्गदर्शक असू शकत नाही कारण तिला माहित आहे की आपल्यासाठी काय योग्य आहे आणि नेहमीच आपल्यासाठी सर्वोत्तम पसंत करते.

काळजीवाहक म्हणून आई : आईप्रमाणे कोणीही आपली काळजी घेऊ शकत नाही. ती तिच्या मुलाचा जन्म झाल्यापासून तिची निस्वार्थपणे काळजी घेते. तिला तिच्या मुलाच्या सर्व गरजा माहीत आहेत आणि त्या पूर्ण करण्यासाठी काहीही करू शकतात. ती नेहमीच तिच्या मुलांसाठी असते.

जेव्हा जेव्हा आपण आजारी पडतो किंवा आजारी पडतो, तेव्हा ती आपली आई असते जी तिच्या आरोग्याची चिंता न करता आपली काळजी घेते. आईसाठी, तिच्या मुलांचे कल्याण अत्यंत महत्वाचे आहे आणि ती नेहमी याची खात्री करते की तिची मुले जिथे असतील तिथे सुरक्षित आणि संरक्षित राहतील.

आई आपल्या मुलाला सर्व सोई पुरवते. आईच मुलांसाठी घर आनंदी आणि सुरक्षित बनवते. ती एक सुपरवुमन सारखी आहे जी घरातील काम आणि तिच्या मुलांप्रती तिच्या जबाबदाऱ्या दोन्ही सांभाळू शकते. माझ्या आईबद्दल बोलणे, ती आराध्य आणि दयाळू आहे. ती माझ्या सर्व मित्रांवर आणि माझ्यावर प्रेम करते. जेव्हा मी आजारी पडतो तेव्हा तिला माझी काळजी वाटते. ती नेहमी माझ्या आरोग्याची आणि माझ्या गरजांची काळजी घेते. मी तिच्यावर सर्वात जास्त प्रेम करतो आणि तिच्याशिवाय माझ्या आयुष्याची कल्पना करू शकत नाही.

आपल्या जीवनाची एक विशेष व्यक्ती म्हणून आई : ईश्वरानंतर, ही आपली आई आहे जी आपल्या अंतःकरणात आणि आपल्या जीवनात सर्वात खास स्थान आहे. मुलाच्या जन्मापासून, आई त्याच्याशी एक अनमोल आणि विशेष बंधन बनवते. स्वतःचा विचार न करता, ती तिच्या मुलाबद्दल आणि त्याच्या आनंदाबद्दल विचार करते. ती आपल्या मुलांसाठी रात्रंदिवस काम करते जेणेकरून ती त्यांना आनंदी करू शकेल. मातृत्व हा स्त्रीच्या जीवनाचा अविभाज्य भाग आहे आणि ती निःस्वार्थपणे तिला सर्वोत्तम देते.

नवजात मूल तिच्या आईला तिच्या अनोख्या सुगंधाने ओळखते. आणि आपण बोलणे सुरू करण्यापूर्वी, आपल्या आईला आपल्या कृतीतून आपल्या गरजा समजतात. हे सर्व कारण आहे की आई आणि मूल एक विशेष बंधन सामायिक करतात, ज्याचे वर्णन शब्दात करता येत नाही.

आईला फक्त तिच्या मुलाची उन्नती हवी असते आणि ती साध्य करण्यासाठी, कधीकधी ती तिच्या मुलाला आधार देते आणि कधीकधी त्याच्याशी कठोर बनते. पण तिचा हेतू नेहमीच शुद्ध आणि प्रामाणिक असतो. तिला नेहमीच आमच्यासाठी सर्वोत्तम हवे असते आणि ती आपल्याला सर्वोत्तम देण्यासाठी सर्व काही करते.

जेव्हा आपण मोठे होतो, तेव्हा आपण आपले आयुष्य आपल्या अटींवर घालवू इच्छितो आणि असे करताना अनेक वेळा आपण आपल्या पालकांचा गैरसमज करतो. आपण कधीकधी स्वार्थी बनतो आणि तिचे प्रेम समजून घेण्यात अपयशी ठरतो, पण ती कधीही तक्रार करत नाही किंवा आमच्याकडून कशाचीही मागणी करत नाही. तिला फक्त तिच्या मुलाकडून थोडा आदर आणि प्रेम हवे आहे आणि प्रत्येक मुलाने तिला ते प्रदान केले पाहिजे.

निष्कर्ष : आईचे प्रेम हे या जगातील प्रेमाचे सर्वात शुद्ध स्वरूप आहे आणि आई हा देवाकडून मुलासाठी सर्वात मोठा आशीर्वाद आहे. लहानपणी, आपल्या आईच्या त्यागाचे आणि प्रयत्नांना महत्त्व देण्याची आपली जबाबदारी आहे कारण तिला फक्त तिच्या मुलाचे भले व्हायचे आहे. आपण आपल्या आयुष्यात आई मिळवण्यासाठी खूप भाग्यवान आहोत आणि आपण आपल्या आईचा आदर केला पाहिजे. आपण तिला सर्व आनंद आणि प्रेम दिले पाहिजे कारण ती तिच्यासाठी तिच्या सर्व नि: स्वार्थ प्रेमाच्या बदल्यात पात्र आहे.

माझी आई निबंध मराठी - My Mother Essay in Marathi

Author: Admin

Etiam at libero iaculis, mollis justo non, blandit augue. Vestibulum sit amet sodales est, a lacinia ex. Suspendisse vel enim sagittis, volutpat sem eget, condimentum sem.

0 Comments:

Search blog, social media, popular posts.

Essay on Telugu in Telugu Language తెలుగు భాష గొప్పతనం తెలిపే వ్యాసం In This article read " Essay on Telugu in telugu language ", " తెలుగు భాష గొప్పతనం తెలిపే వ్యాసం ", " Importance of...
माझी आई निबंध मराठी - Essay on My Mother in Marathi माझी आई निबंध मराठी - Essay on My Mother in Marathi विषय सूची माझी आई निबंध मराठी 3री, 4थी माझ्या आयुष्यात जर कोणी माझ्याव...

తెలుగు భాష గొప్పతనాన్ని వివరించే వ్యాసాలు - telugu bhasha yokka pramukyatha Essay తెలుగు భాష గొప్పతనాన్ని వివరించే వ్యాసాలు - telugu bhasha yokka pramukyatha Essay మాతృభాష ఏదైనా అది తల్లి తో సమానం. మనం తల్లిని ఎంత గౌరవము ...

All Categories

Advertisement, latest posts, join with us.

Essay on My Mother in 500 words for Students

Table of Contents

As we grow up, we learn from our mothers. They are the ones who nurture us and teach us the things we need to know in order to grow up to be successful adults. A mother is someone who is always there for you when you need her the most. She is the one who loves you unconditionally and would do anything for you.

Fill Out the Form for Expert Academic Guidance!

Please indicate your interest Live Classes Books Test Series Self Learning

Verify OTP Code (required)

I agree to the terms and conditions and privacy policy .

Fill complete details

Target Exam ---

A mother is someone who is strong when you need her to be and soft when you need her to be. She is someone who you can always count on. A mother is someone who is always there for you no matter what. She will always be there to support you and guide you through life. A mother is someone who is always there for you when you need her the most. Writing an essay on mother is not an easy task, as no words will ever describe her.

In this article, we have come up with some sample formats on essay on my mother to help the students. You find both short and long essays on the same.

Short Essay on My Mother

My Mother is the most important person in my life. She is a Supermom because she is always there for me. She is an inspiration for me. Gods can’t be always with us, that’s why they made Mothers. My mom motivates me for growing and achieve better things in my life. She takes care of the whole family . She is so hard-working, dedicated, and very kind to everyone. Whenever my friends come to my home she makes delicious food for us. She helps me and my friends with my studies.

She clears all my doubts and confusion in Maths and Science. She is very patient while explaining complicated topics. I don’t have to worry about anything when my Mom is with me. My mother has done a lot of sacrifices for my happiness. Love and affection she gives me in infinite. I love her. I love my father too. I am luckiest to have such parents in my life. I have written a whole Essay on My Mother.

Essay on My Mother 500 words

My mother has had the greatest influence on me throughout my life. Through her, I have learned a lot of things about how to traverse the various facets of life. By seeing the kind of person she was while I grew up, I have modeled the kind of woman I want to become as well. My mother is my guide, idol, and source of inspiration in life, and I can say it with great pride.

My mother is the one person whom I can completely trust. She is the main reason for my progress and development since she works relentlessly. She never makes any distinctions within the family and provides our entire family with equal and undivided devotion and love.

Her devotion to her family is unwavering and complete. She puts her own needs and desires aside for the sake of her family. My mother has been my greatest source of inspiration and has played an important role in my spiritual, emotional, and intellectual development.

Mothers are an Inspiration

A mother contains several characteristics that make her the embodiment of love and dedication. She is forgiving and understands us when we make mistakes. She takes severe measures to fix our mistakes and ensures that we are aware of our responsibilities. From sunrise to night, day in and day out, a mother works tirelessly to fulfill all of our dreams.

A mother is someone who consoles you in your time of need, makes sacrifices, and makes every attempt to provide a comfortable life for her child. A mother is a selfless individual who, like the sun, chases away all darkness and shines the light of happiness and love onto her family.

Motivation is a state of mind that enables us to successfully complete any project or task. It is a form of a natural environment that aids our physical and social growth. We know that we can attain any goal, even in the most difficult circumstances, because of inspiration coming from a person or an event.

For the growth of our abilities, we seek encouragement from other sources, such as a popular figure or a special person near us who encourages us whether we can achieve the objective even in difficult situations.

As a result, we are capable of completing this task. Numerous people are inspired by legendary or historical figures, and then many people are inspired by famous people or their parents. It makes no difference who your source of inspiration is or how much you are inspired by its ideas and practices in order to achieve your goal.

Mothers are a constant source of inspiration and motivation for children to become good individuals as they grow older. They instill in them a sense of responsibility, care and affection for others, and a sense of resilience that can hardly be found anywhere else.

Every person must have some sense of creativity in his life from which he can draw inspiration in order to attain his life objectives and progress. A teacher might be an inspiration in someone’s life, a successful person can be an inspiration in someone else’s, but in my life, my mother is my biggest motivation. She is the individual who has motivated me to attain my life’s objectives and to keep moving forward.

My mother is also an admiration to me because, while most individuals work to gain popularity and a name in society, a mother never feels that. All she wants for her children is for them to achieve in life. She is not motivated by self-interest in her work. This is why I regard my mother to be a human manifestation of God.

My Mother is My Best Friend

My mother is my teacher, advisor, and greatest friend, and she plays many vital roles in my life. It works to instill confidence in me when I’m having an issue. Whatever I am today is solely due to my mother’s presence in my life, as she was present for both my successes and failures. I couldn’t picture my life without her, which is why I consider her my closest buddy.

Despite the many roles a woman plays in her life, the bond she shares with her mother is one of the purest relationships in the world. The bond between a mother and her child is indescribable. The mother is also the one who gives birth to her child and raises her. However, a mother’s love for her children never fades, and she is more concerned about their well-being than her own.

To safeguard her child, a mother is willing to face the worst disasters. A mother may shoulder all of the burdens alone, but she will not allow her offspring to be exposed to any form of heat. For these reasons, the mother is regarded as a manifestation of God on Earth, leading to the common proverb, “God cannot exist everywhere, therefore he made mothers.”

A Mother’s Strength

Although my mother may not physically be the strongest person, she nevertheless meets every challenge in her life and that of her family. She is a continual source of inspiration who reminds me to never give up in the face of adversity.

Above all, my mother is a major source of motivation for me, since she encourages me to enhance my abilities, academics, and talents. She inspires me to try again, to never give up, and work hard until I succeed. The way she traverses through the innumerable obstacles she faces in life is a constant reminder of the strength of a woman and how we can face any adversity that comes our way.

During difficult times, my mom is a lifesaver. Despite the fact that she chastises and corrects me, she is the only person capable of solving the problem, whether it is school or life-related. She is my instructor and guide, who shows me the way and steers me through the toughest moments.

Above all, even at the darkest of moments, she never leaves my side. She is an excellent teacher, a rigorous parent, a loyal friend, and a delightful companionship. Not only my mother, but every mother is an expression of God who devotes her entire life to her family and is deserving of much respect and admiration.

A mother possesses both inherent and learned attributes that identify her job as a mother. The key trait of a mother is responsibilities, which comes with motherhood. Regardless of age or repercussions, my mother displays unselfish love and affection.

She is my greatest source of strength and support, and she never fails to inspire and drive us through all of life’s ups and downs. Mothers can understand and empathize with their children. My mother’s most striking characteristic is her tremendous level of acceptance and tolerance. Despite the fact that she is dealing with several issues, she remains calm and patient.

Essay on My Mother FAQs

Write essay about my mother.

My Mother is the most important person in my life. My Mother is a Supermom because she is always there for me. She is an inspiration for me. Gods can't be always with us, that's why they made Mothers.

Write a paragraph on my mother?

My mother represents forgiveness, unselfish love, kindness, courage, bravery, and patience. No one in this world is capable of replacing my Mother's unselfish devotion for our family.

When is Mother's Day 2023 in India?

Mother's Day is on Sunday, May 14, 2023 in India.

How do I write 10 lines on my mother?

My mother is my guiding light, always there to provide love and support. Her smile brightens up my day and her hugs bring me comfort and warmth. She is a source of inspiration with her strength and determination. Her selflessness and sacrifices for our family are unmatched. She is a great listener and offers wise advice when I need it the most. Her cooking fills our home with delicious aromas and love. She nurtures and cares for me unconditionally, showering me with affection. Her presence brings a sense of security and peace in my life. My mother's unwavering belief in me motivates me to strive for success. I am truly blessed to have a mother who is my rock, my confidante, and my best friend.

How do I write an essay about my mother?

Introduction: Begin with an engaging opening sentence that captures the reader's attention and introduces the topic of your mother. Describe her personality: Discuss your mother's qualities, such as her kindness, strength, compassion, or resilience. Provide specific examples that illustrate these traits. Share memorable experiences: Recount moments you've shared with your mother that hold significance to you. It could be an event, a trip, or even a simple conversation that left a lasting impact. Discuss her sacrifices: Talk about the sacrifices your mother has made for you and your family. Highlight her dedication and selflessness in nurturing and supporting you. Emphasize her role as a caregiver: Describe how your mother takes care of you and your siblings, addressing your physical, emotional, and practical needs. Talk about the love and care she provides. Reflect on her guidance: Discuss the guidance and wisdom your mother offers. Share instances where her advice has helped shape your values, decisions, or character. Express gratitude: Take the opportunity to express your gratitude for all that your mother does for you. Thank her for her love, sacrifices, and unwavering support. Discuss her impact on your life: Reflect on how your mother has influenced your life and personal growth. Talk about the values and lessons you've learned from her. Convey your love and admiration: Share your deep love and admiration for your mother. Express how she holds a special place in your heart and how her presence enriches your life. Conclusion: Summarize the main points of the essay and conclude with a heartfelt sentence that highlights the significance of your mother in your life.

What is my mother to me?

To me, my mother is everything. She is my guardian, my role model, and my source of unconditional love. She is the person who knows me inside out and loves me for who I am. My mother is my confidante, the one I turn to when I need advice, comfort, or a listening ear. She supports and encourages me in pursuing my dreams and always believes in my abilities. Her presence brings me a sense of security and warmth. My mother's sacrifices, dedication, and unwavering love make her irreplaceable in my life. She is not just my mother; she is my best friend, my guiding light, and my greatest blessing.

What is the best line for mother?

The love of a mother is the fuel that enables a normal human being to do the impossible. - Marion C. Garretty

माझी आई मराठी निबंध

My Mother Essay in Marathi

माझी आई मराठी निबंध (My Mother Essay in Marathi)

माझी आई निबंध मराठी 300 शब्द.

जेव्हा कधी आपल्या आयुष्यामधे कठीन प्रसंग येतो तेव्हा सगळ्यात आधी मनात विचार येतो तो म्हणजे आई, कारण प्रतेक क्षणाला आईच आपल्यांना कठीण परीस्तिथी मधून बाहेर काढते म्हणूनच सगळ्यांना आपली आई प्रिय असते जशी मला माझी आई प्रिय आहे.

माझ्या आईच नाव “वंदना केशव राव” आहे. माझ्या आई बदल सांगायच झाल तर शब्द कमी पडतील, तरीही मी माझ्या आई बदल थोडक्यात सांगण्याचा प्रयत्न करतो.

मला लक्षात आहे जेव्हा मि लहान होतो म्हणजे मि शाळेत जायला सुरवातच केली होती, पण तुमच्या प्रमाणे मला ही शाळेत जायला त्यावेळी काही आवडेना. मि घरी शाळेत नाय जायचा हट्ट करायचा आणी शाळेत न जाण्यासाठी रडायचा. मि रडायला लागला कि माझे बाबा मला ओरडायला सुरवात करायचे आणि आई येऊन मला समजवत असे कि बाला असे शाळेत जायला रडू नये, आणि तिच्या मायेने मि शांत होऊन शाळेत जायचा. माझी आई मला स्वता शाळेत सोडायला व घ्यायला येत असे.

आईची ममता कधीच कमी होत नाही जेव्हा घरा मदे कठीण प्रसंग येतो तेव्हा ति आईच असते जि तीच सुख सोडून आपल्यांना आनंदी ठेवते आई कधीही स्वताचा विचार न करता आधी आपल्या घराचा विचार करते अशी आपल्या आईची ममता असते.

शाळेचा अभ्यास असेल किंव्हा आयुष्यामदे काही अडचण असेल तर सर्वात आधी मदत करणारी आईच असते. कधी आपल्यांना बर नसेल तर रात्रभर जागून आपली देखबाल करणारी आईच असते. स्वताचा घास न खाता आपल्या मुलांना देणारी वेक्ती म्हणजे आईच असते.

आई हा ममतेचा सागर आहे, आपल्यावर झालेले संस्करणमदे आपल्या आईचा मोठा वाटा असतो. आई नेहमी आपल्या मुलांनवर आयुषभर चंगले संस्कार करते. आपल्या आईची तुलना जगातल्या कोणाशी हि करता येणार नाही अशी आपली आई असते.

माझ्या साठी माझी आईच माझ सगळ काही आहे, तीच माझा देव आहे. संपूर्ण जगात मला सगळ्यात जास्ती प्रेम आहे तर ते माझ्या आईवर. तिची माझ्या वर असणारी मायेची तुलना करता येणार नाही. आयुष्यात कधी काही लागल तर होठा वर येणार पहिला शब्द म्हणजे “आईग”. मला मझी आई खूप प्रिय आहे व मला माझी आई खूप-खूप आवडते.

माझी आई निबंध (350 Words)

आईपुढे स्वर्गाचेही माहात्म्य कमी पडते. आईच्या प्रेमाची बरोबरी कोणीही करू शकत नाही. कवी मोरोपंत आईचे माहात्म्य सांगताना म्हणतात, इतरांनी कितीही प्रेम केले, माया केली तरी ते हे कमी ठरतात. तसे आईचे नसते. तिची माया कधी आटत नाही. अगदी आपल्या कुपुत्रालाही ती दुर करत नाही.” माझी आईही अगदी अशीच आहे.

आजचे माझे यश पूर्णपणे माझ्या आईमुळेच आहे. परवाच शाळेतील विविध स्पर्धांत मला बक्षिसे मिळाली. माझे हस्ताक्षर हे सर्व विदयार्थ्यांच्या हस्ताक्षरापेक्षा उत्कृष्ट ठरले, याचे संपूर्ण श्रेय माझ्या आईकडे जाते. लहानपणी अनेकदा मी लिहिलेला अभ्‍यास पसंत पडला नाही की आई मला तो परत लिहायला लावी. परत परत लिहिल्यामुळे माझे अक्षर घोटीव व वळणदार झाले.

मला आठवतेय, मी चौथीत असताना माध्यमिक शिष्यवृत्ती परीक्षेच्या वेळी परीक्षेला जाण्यापूर्वी मला अचानक माझी तब्‍येत बिघडायची. मी परीक्षेला घाबरायचो. कशीबशी परीक्षा संपवून मी घरी आलो. आईने ओळखले, याला परीक्षेची भीती वाटते. मग पाचवीपासून तिने मला अनेक परीक्षांना बसवले आणि आता कोणत्याही परीक्षेचे मला अजिबात भय वाटत नाही. असे घडवले मला माझ्या आईने. म्हणूनच मनात येते, ‘न ऋण जन्मदेचे फिटे.’ माझ्या आईने माझ्यासाठी स्वत:च्या ‘करीअर’चा कधीच विचार केला नाही.

ती स्वतः एम्. एस्सी. असूनही मी लहान असताना तिने कधी नोकरीचा विचार केला नाही. मी आठवीत गेल्यावर तिने पीएच्. डी. केली, तीही शिष्यवृत्ती मिळवून. अभ्यास करतानाही ती घरातील सर्व कामे स्वतः करत होती. माझ्या आईचे माझ्या प्रत्येक गोष्टीकडे अगदी बारीक लक्ष असते. मी काय वाचावे. कोणकोणत्या स्पर्धांत भाग घ्यावा याकडे तिचे लक्ष असते. तिच्या वाचनात काही चांगले आले की ती आवर्जून मला वाचायला सांगते; पण माझे निर्णय मीच घ्यावेत याबाबत ती आग्रही असते.

खरोखरच आई आपल्या मुलासाठी किती करत असते. जिजाऊने शिवाजीला स्वराज्याची प्रेरणा दिली. महात्मा गांधीजींच्या मनात सत्याचा आग्रह त्यांच्या आईने शिकवला, तर भूदानाची कल्पना विनोबांना सुचली ती आईच्याच शिकवणुकीतून. विनोबांची आई म्हणे, ‘विन्या, आपल्याजवळ पाच घास असतील, तर त्यातील एक तरी दुसऱ्याला दयावा.’

आई हा थोर गुरू आहे. म्हणून तर बापूजी म्हणत, ‘एक आई शंभर गुरूंहूनही श्रेष्ठ आहे.’ आजच्या काळातला दहशतवाद, भ्रष्टाचार या गोष्टींविषयी बोलत असताना परवा आई म्हणाली, “प्रत्येकाने लक्षात ठेवावे की, प्रत्येकालाच असते आई.” खरेच एवढा विचार केला तर हिंसकांचे हात हिंसा करताना थांबतील. आईने आपल्यासाठी केलेल्या या सर्व गोष्टी आठवल्या की मनात येते, ज्याला लहानपणापासून आईची माया मिळाली नसेल त्याचे केवढे दुर्भाग्य ! म्हणून कवी यशवंत म्हणतात,

‘स्वामी तिन्ही जगाचा आईविना भिकारी’

Majhi Aai Nibandh (400 Words)

जीवनातील सर्व पदव्यांनी गुच्छ होऊन स्वागताला जावे, इतकी ‘आई’ ही पदवी सर्वश्रेष्ठ आहे असे म्हटले जाते. आई म्हणजे वात्सल्याचा अविरत वाहणारा झराच! साऱ्या दैवतांत ‘आई’ हे दैवत थोर आहे. प्रत्येक व्यक्तीच्या हृदयाच्या मखमली पेटीत ‘आई’ ही दोन अक्षरे कोरलेली असतात. आईचे प्रेम, तिच्या हळुवार स्मृती आपण सर्वजणच जपत असतो. बालपणी मुलांना जपणारी, त्यांच्यावर योग्य संस्कार करणारी आई म्हणजे आपला पहिला गुरू! साने गुरुजी नेहमी म्हणत, “आई माझा गुरू, आई कल्पतरू!” आई म्हणजे ममतेच्या महन्मंगल नदीवर गजबजलेलं पवित्र तीर्थक्षेत्र आहे असे म्हणतात, ते योग्यच आहे.

आई आपल्या मुलांसाठी काय करत नाही? स्वतः तप्त उन्हाचे चटके सहन करते, पण मुलांना मात्र मायेची सावली देते; आपली मुले चांगली व्हावीत म्हणून ती त्यांच्यावर शिक्षणाचे, सद्गुणांचे चांगले संस्कार करते. त्यांना तळहाताच्या फोडाप्रमाणे जपते. डोळ्यात तेल घालून त्यांच्या प्रकृतीची काळजी घेते. स्वत:ची हौसमौज बाजूला सारून ती आपल्या मुलांचे हट्ट पूर्ण करत असते. मुलांचे काही चुकले तर ती रागावते, वेळीप्रसंगी कठोरही बनते; परंतु आईच्या रागामागे वात्सल्याचे सागरच दडलेले असतात. आपल्या मुलांनी चांगले शिकावे, मोठे व्हावे एवढीच तिची माफक अपेक्षा असते. त्यामुळेच एका क्षणी मुलांना रागावणारी, मारणारी आई दुसऱ्याच क्षणी त्यांना प्रेमाने जवळ घेते. म्हणूनच थोर कवी मोरोपंत म्हणतात,

“प्रसादपट झाकती परि परा गुरूंचे थिटे म्हणून म्हणती भले न ऋण जन्मदेचे फिटे।”

‘आई थोर तुझे उपकार’ या गाण्यात म्हटल्याप्रमाणे आईचे आपल्यावर अनंत उपकार असतात. आईच्या मायेला अंत नसतो. ती मोठ्या मायेने आपल्या बाळाचे संगोपन करीत असते.

माझी आईही माझ्यासाठी खूप काही करत असते. अगदी लहानपणी मला बोटाला धरून ‘चाल चाल राणी’ करून पहिली पावले टाकायला तिनेच मला शिकवले होते. माझ्या सर्व लहरी सांभाळून मुळीच न कंटाळता ‘हा घास काऊचा, हा घास चिऊचा’ असे म्हणून तिनेच मला मऊ मऊ भाताचे घास भरवले होते.

आता मी शाळेत जाऊ लागल्यावर माझी शाळेची सर्व तयारी तीच करून देते. माझे छोटेसे दप्तर, त्यात पोळी भाजीचा छोटासा डबा सांभाळत आईचे बोट धरूनच मी रोज शाळेत जाते. संध्याकाळी शाळेतून घरी आल्यावर आईच्या हातचे काहीतरी गरम गरम खाऊन खेळायला पळायचे हा माझा रोजचा दिनक्रम. खेळून आल्यावर हातपाय धुऊन परवचा म्हणायची सवय आईनचे मला लावली आहे.

माझी आई मला अभ्यासातही मदत करते. मी परीक्षेत चांगले गुण मिळवले की ती मला शाबासकी देते. माझ्या आईला अव्यवस्थितपणा, गबाळेपणा मात्र बिलकुल खपत नाही. आईच्या रोजच्या सांगण्याशिकवण्यामुळेच मलाही आता व्यवस्थितपणाचे महत्त्व पटू लागले आहे. त्यामुळे मी आईच्या मनासारखे वागण्याचा प्रयत्न करत असते. माझ्या सर्वांगीण वाढीकडे लक्ष पुरवणारी माझी आई म्हणजे माझे सर्वस्व आहे.

दिवाळी मराठी निबंध
आत्मनिर्भर भारत मराठी निबंध

माझी आई निबंध मराठी (450 Words)

“स्वामी तिन्ही जगाचा आईविना भिकारी!” असे वाक्य आपण नेहमी ऐकत असतो. ते काही विनाकारण नाही. आई आपल्यासाठी दिवसभरातून पूर्णपणे कितीतरी कामे करत असते. तिचे निस्सीम प्रेम आणि समर्पण कुटुंबातल्या सर्वांप्रती असते. आईचे प्रेम हे शब्दात व्यक्त करता येऊ शकत नाही.

माझी आई कुटुंबातल्या सर्वांची खूप काळजी घेते. आमचे कुटुंब एकत्र कुटुंब आहे. कुटुंबात एकूण दहा लोक आहेत. माझ्या आईचे नाव सुमल आहे. आई आणि बाबांचे लग्न झाल्यानंतर सुरुवातीची काही वर्षे ते दुसऱ्या गावी राहत होते. माझे बाबा कामानिमित्त बाहेरगावी असायचे. मला एक मोठा भाऊ आहे.

मला जसे आठवते तेव्हापासून मीच माझ्या आईचा लाडका आहे. मी लहान असताना मला दररोज खाऊ द्यायची. तिने खाण्यापिण्यात आमची कधीही हयगय केली नाही. बाबा रोज सकाळी कामाला जात असत. त्यामुळे तिची उठण्याची वेळ म्हणजे सकाळी ६ वाजता असते. आमची शाळा १० वाजता भरते. बाबांचा आणि आमचा डबा ती सकाळी उठल्या उठल्या बनवते.

बाबा कामाला गेल्यानंतर ती सकाळी ७ वाजता आम्हाला उठवते. सकाळी उठून दात घासणे, शौचाला जाणे, अंघोळ करणे अशा सवयी तिने आम्हाला लावल्या आहेत. अंघोळ झाल्यानंतर आम्ही एकत्र देवाची प्रार्थना म्हणतो. ती प्रत्येकवर्षी एक नवीन प्रार्थना आम्हाला शिकवते. ती प्रार्थना वर्षभर म्हणावी लागते. रविवारी म्हणजे सुट्टीच्या दिवशी आत्तापर्यंत शिकवलेल्या सगळ्या प्रार्थना म्हणाव्या लागतात.

शाळेत जाताना आम्हाला ती तयार करते. पाण्याची बाटली आणि डबा भरून देते. बाहेरचे पाणी पिण्यास आम्हाला सक्त मनाई आहे. अजून मला बूट घालता येत नाही. मला बूटसुद्धा तीच घालते. आम्ही शाळेत गेल्यानंतर आजी आजोबांचे जेवण बनवणे, घराची साफसफाई ती करते. माझी काकी आणि आई दोघी मिळून मग घरातील उरलेली सर्व कामे पूर्ण करतात.

माझ्या आईला वाचनाची खूप आवड आहे. तिचे शिक्षण बारावीपर्यंत झालेले आहे. गोष्टीची आणि अध्यात्मिक पुस्तके ती वाचत असते. त्यामुळे आम्हाला देखील वाचनाची आवड निर्माण झाली. शाळेतून आल्यानंतर ती आम्हाला हातपाय धुवायला लावते. सायंकाळी ७ वाजेपर्यंत आम्ही खेळत असतो. तोपर्यंत बाबा कामावरून आलेले असतात.

७ ते ८ वाजेपर्यंत अभ्यास करणे हा घरात नियम आहे. आई आणि काकी आता एकत्र रात्रीचा स्वयंपाक करतात. आम्ही चुलत आणि सख्खे असे मिळून ४ भावंडे आहोत. आम्हाला रात्री साडे आठ वाजता एकत्र जेवण करावे लागते. जेवण झाल्यानंतर आई झोपताना रोज एक गोष्ट सांगते. गोष्टीचे तात्पर्य ऐकून आम्ही झोपून जातो.

आई खूपच सोज्वळ स्वरूपाची आहे. तिचा साधेपणा सर्वांनाच आवडतो. साधे राहावे आणि शांत जगावे अशी तिची शिकवण नेहमी असते. शिवणकाम आणि वाचन असे तिचे छंद आहेत. बाबांसोबत ती कधीच वाद घालत नाही. टीव्हीमुळे मुले बिघडत आहेत अशी तिची समज आहे. त्यामुळे आम्हाला जास्त टीव्ही पाहू दिला जात नाही याउलट खेळ आणि वाचन मात्र भरपूर प्रमाणात करवले जाते.

आठवड्यातून एकदा तरी आई आम्हाला बाहेर फिरायला नेते. मंदिरात, बागेत किंवा रानात फिरायला जाणे तिथे जेवण करणे असा क्रम ठरलेला असतो. सुट्टीच्या दिवसात आम्ही आईसोबत कॅरम खेळतो. उन्हाळ्याचे दिवस आम्हाला खूप आवडतात. आम्ही मामाच्या गावाला फिरायला जातो तसेच खूप मौजमजा करतो. आई वर्षातून दोनदा तरी माहेरी जात असते.

आई सर्वकाही प्रेमातून करत असते. ती कधीकधी माझ्याकडून चुकी झाल्यावर रागावते आणि नंतर कुशीत घेऊन समजावून सांगते. तिचे समजावणे मला खूप आवडते. माझी आई खूप आनंदी आणि हसतमुख आहे. तिची प्रतिभा आणि तिचे संस्कार मला आयुष्यभर पुरतील असेच आहेत.

essay on mother in marathi (500 Words)

प्रत्येक व्यक्तीच्या आयुष्यात जर महत्वाचं व्यक्ती कोण असेल तर ती म्हणजे – आई. आई हा शब्द अत्यंत सोपा आहे परंतु त्या शब्दामागे अपरंपार माया दडलेली आहे. एक संपूर्ण जगच यामध्ये सामावलेल आहे.

आपल्याला जन्म देऊन जगात आणणारी आई ईश्वराचं रूप आहे. ईश्वराने आईला यासाठी बनवलं आहे कि, ईश्वर हा प्रत्येक मुलाजवळ नाही राहू शकत. म्हणून आईला ईश्वराचं दुसरं रूप समजलं जात.

आई म्हणजे वात्सल्याचा वाहणारा झरा आहे. तसेच आई म्हणजे – ममता, आत्मा आणि ईश्वराचा संगम आहे. तसेच मायेची पाखरं करणारी स्त्री म्हणजे आई होय.

आई हा एक शब्द नव्हे तर ती एक भावना आहे. म्हणून म्हटले आहे कि, आईसारखे दैवत साऱ्या जगतामध्ये नाही. तसेच साने गुरुजी म्हणतात, आई माझा गुरु, आई कल्पतरू.

त्याच प्रमाणे माझ्या आयुष्यातील सर्वात महत्वाची व्यक्ती म्हणजे – माझी आई होय. माझ्या आईचे नाव वंदना असे आहे. तिचे वय ४० वर्ष आहे. मी माझ्या आईची प्रशंसा आणि आदर करतो. माझी आई हि माझ्या आयुष्यातील सर्वात पहिला गुरु आहे.

माझी आई माझी काळजी घेते आणि माझ्यासाठी सर्व काही अर्पण करते. माझी आई मला सकाळी लवकर उठवते आणि आमच्या उठण्या पूर्वीच तिच्या नेहमीच्या कामांची सुरुवात होते. माझी आई आमच्या सर्वांसाठी गोड खाद्य बनवते.

जरी माझी आई कामात व्यस्त असली तरी माझ्यासाठी थोडासा वेळ काढते आणि माझ्या बरोबर खेळायला मदत सुद्धा करते. तसेच माझी आई मला गृहपाठ करण्यास मदत सुद्धा करते. माझी आई अन्य उपक्रमांमध्ये मला मार्गदर्शन करते.

कष्टाळू व मेहनती

माझी आई खूप कष्टाळू आणि मेहनती आहे. ती सकाळपासून रात्री झोपेपर्यंत काम करत असते. माझी आई नेहमी दुसऱ्यांसाठीच झटत असते.

तिच्या चेहरा नेहमी हसत असतो. म्हणून मी तिच्या कडूनच शिकलो कि, कठीण परिश्रम हि आपल्याला यशस्वी बनवतो. आमच्या घरामध्ये जर कोणाला बर नसेल तर माझी आई रात्रभर त्याची काळजी घेते.

माझी आई ही माझ्यासाठी सर्व काही आहे आणि माझ्यासाठी देव सुद्धा आहे. माझ्या आईने लहानपणापासून मला चांगले संस्कार देऊन मला घडवले आहे. जर मला काही लागलं तर ओठावर येणार पहिला शब्द म्हणजेच – आई.

तसेच संकटाच्या वेळी साथ देणारी आणि दुःख सोसून सुखात ठेवणारी आई असते. माझी आई हि माझ्या जीवनाचा एक अविभाज्य भाग आहे. कारण ती आपल्या सोबत राहून किती जबाबदारी पार पडत असते.

माझी आई जर का आजारी पडली तर आम्हा सर्वाना संपूर्ण घर आजारी पडल्यासारखं वाटतं. तेव्हा असं वाटतच नाही कि, हे आपलं घर आहे. माझी आई नेहमी जी कामे करते ती कामे इतर कोणालाही करून संपत नाही

आई मायेचा सागर

आई हि मायेचा सागर आहे. या विषयावर अनेकांनी काव्ये आणि निबंध लिहिले आहेत. रामायणातील प्रभू श्रीरामचंद्रांनी स्वर्णमयी लंकेपेक्षा आणि स्वर्गापेक्षा आपली अयोध्या या जन्म भूमीला सर्वश्रेष्ठ मानले आहे.

हे सांगताना त्यांनी आपल्या जन्मभूमीची बरोबरी आईशी केली आहे. मराठीमध्ये प्रसिद्ध कवी यशवंत यांनी आपल्या कवितेमध्ये स्वामी तिन्ही जगाचा, आईविना भिकारी हि ओळ लिहून आईची महानता वर्णविली आहे.

माझी आई हि एक व्यक्ती नसून आमच्या जीवनाचा आधार स्तंभ आहे. या जगामध्ये आईची तुलना हि कोणाशी करता येणार नाही आणि तिची जागा दुसरं कोणी घेऊ शकत नाही.

म्हणून माझी आई मला खूप प्रिय आहे आणि ती मला खूप – खूप आवडते. मी माझ्या आईवर खूप करतो आणि तिच्या दीर्घायुष्यासाठी देवाजवळ प्रार्थना करतो.

Marathi Essay on My Mother (700 Words)

आई हा एक साधा सोपा शब्द पण किती माया दडली आहे या शब्दामागे. एक संपूर्ण जगच आहे आईमध्ये. जन्म देऊन जगात आणणारी आई एखाद्या देवाचे रूप आहे. लहानपणापासून आंजारून गोंजारून लाडाने खायला प्यायला देणारी आई प्रत्यक्ष अन्नपूर्णा देवी असते. आजारी पडल्यावर एखाद्या डॉक्टर आणि नर्स दोन्ही होते. रात्र रात्रभर जागून आपली सेवा करते. कधी माया करते, कधी रागावते परंतु नेहमी निस्वार्थपणे फक्त आपल्याच भल्याचा विचार करते.

माझी आई सुद्धा अशीच सामन्य पण तरीही असामान्य आहे. लहानपणापासून बघितले तिला दिवस-रात्र घरात कष्ट करताना. पहाटे सर्वात आधी उठून स्वयंपाक घरात खुडबुड करणाऱ्या आईमुळे झोपमोड होते पण जेव्हा बिछान्यातून बाहेर येऊन ब्रश केल्यावर लगेचच समोर गरमागरम नाश्ता आणि वाफाळलेला चहाचा कप येतो तेव्हा उरल्यासुरल्या सुस्ती सोबतच चिडचिडेपणा निघून जातो.

मग सुरु होते आईची धावपळ – आई अंघोळीसाठी पाणी काढ ना, आई माझे कपडे कुठे आहेत, डबा भरला का? मला नाही आवडत हि भाजी, बेसनची पोळी दे काढून. किती किती ऑर्डर्स एका पाठोपाठ एक. पण कधीही त्रागा न करता आई सर्व फर्माईशी पूर्ण करत असते. या मध्ये बाबांचे आणि आजीचे आदेश तर वेगळे असतातच. कुठून आणते आई एवढा सगळा उत्साह आणि शक्ती देव जाणे. मला तर सकाळी उठून शाळेत जायचे म्हटले तरी जीवावर येते. आभ्यास करणे म्हणजे खूप मोठी जबाबदारी वाटते.

एकदा आईला म्हटले सुद्धा, तुझ आयुष्य किती छान आहे, ना अभ्यासाची कटकट ना परिक्षेच टेन्शन ना रिझल्टची भीती. आई हसून बोलली तुला कोणी सांगिलत कि मला अभ्यास नसतो, दररोज सर्वांच्या आवडी निवडी प्रमाणे जेवण-नाश्ता बनविणे, तुमची सांगितलेली कामे लक्षात ठेवून करणे हे काही गृहपाठापेक्षा कमी आहे का? आणि परिक्षेच बोलाल तर माझी तर रोजच परीक्षा असते. आणि रोजच माझा रिझल्ट लागतो. माझा प्रश्नांकित चेहरा बघून हसून बोलली – आज भाजी चांगली नाही झाली, मीठ कमी आहे आमटीत, चटणी छान झाली आहे… तुम्ही सर्वजण वेळ न दवडता माझ्या कामाचे प्रगती पुस्तक देऊन मोकळे होतात.

खरच किती खरी गोष्ट आहे ना, आपण आपल्या खास मित्र-मैत्रिणींना सुद्धा इतक्या सहजपणे सांगत नाही कि ते चुकले आहेत, किंवा त्यांचं वागण बरोबर नाही, किती सावधानतेने त्यांचं मन न दुखवता त्यांच्याशी बोलतो पण आई, आईच्या मनाचा कधीच इतका खोलवर विचार करत नाही. आपल्या वागण्या बोलण्याने ती दुखावेल असा विचारही मनात येत नाही. किती गृहीत धरून चालतो आपण आईला.

बाबांना राग येणार नाही याची काळजी घेतो, फ्रेंड्सना वाईट वाटणार नाही याचीहि काळजी घेतो. पण कधीही आईच्या मनाची काळजी करत नाही. कधी कधी तर इतरांचा रागही तिच्यावर काढतो पण ती एखाद्या संताप्रमाणे सारे काही सहन करते आणि वाट बघते तुमचा राग शांत होण्याची, आणि मग काहीही घडलं नसल्याप्रमाणे वागू लागते, अपेक्षा नाही करत की तुम्ही तुमची चूक कबूल कराल; तुमच्या माफी माग्ण्यापुर्वीच तुम्हाला माफ करून मोकळी झालेली असते.

माझी आई आपल्या जीवनाचा अविभाज्य भाग आहे याची मला कधी कल्पना हि नव्हती. किती सहजपणे आपली कर्तव्य पार पाडत आपली आवश्यकता बनून जाते. मला हे तेव्हा समजले जेव्हा एकदा माझी आई आजारी पडली. आई सोबतच संपूर्ण घर आजारी पडल्या सारखे वाटत होते. आई तापामुळे आणि डोकेदुखी मुळे हैराण झाली होती. बाबांनी तिला आराम करायला सांगितले आणि घराची जबाबदारी स्वतः उचलली.

त्या दिवशी ना नाश्ता वेळेवर मिळाला ना जेवण. चवीचं तर विचारूच नका. घर आवरलं नसल्यामुळे अस्त्यावस्त पडले होते. किचनच्या सिंक मध्ये भांड्यांचा ढीग पडला होता. तीच स्थिती बाथरूमची सुद्धा झाली होती. असं वाटतच नव्हत की हे आपलं घर आहे. खूप प्रयत्न केला मी आणि बाबांनी सर्व आवरण्याचा पण कुठून सुरवात करावी आणि काय काय कराव हेच कळत नव्हत.

माझी आई रोज एवढी काम करते की जी मला आणि बाबांना सुद्धा संपत नव्हती, आणि ती सुद्धा हसतमुखाने. त्यादिवशी पासून माझ्या आणि बाबांच्या मनात आई बद्दल आदर आणि प्रेम दुप्पटीने वाढले. मी तर मनापासून ठरवलं की आजपासून आईला जास्त काम सांगायची नाहीत. जेवढी जमतील तेवढी काम स्वतःच करायची. तिला तिच्या कामात सुद्धा शक्य तेवढी मदत करायची.

आईला जेव्हा संध्याकाळी थोड बर वाटलं तेव्हा उठली आणि लगेचच कामाला लागली. मी आणि बाबा होतोच मदतीला. तेव्हापासून आजपर्यंत कधीही आईला विचारल नाही कि तू दिवसभर घरी काय करत असतेस? कारण आईने न सांगताच आम्हाला कळाल की आई फक्त एक माणूसच नाही तर ती आमच्या घराचा आत्मा आहे, कणा आहे. स्वामी तिन्ही जगाचा आईविना भिकारी असे का म्हणतात हे आता मला खऱ्या अर्थाने उमगले.